Göz Açıp Kapanıncaya Kadar Biten Bir Yılın Ardından

 

Göz açıp kapayıncaya kadar dediğimiz bir yaşamın içinde
bir türlü bitmek bilmeyen isteklerimizdi,
Günlere, aylara dahası yıllara sığdıramadığımız.
Hedeflerimizdi,
Hayatı kucaklarken sancılarıyla.
Umutlarımızdı,
İnancımızı kaybetmeden beklediğimiz.
Farklı seçenekler hep vardı bize sunulan.
Yıllar kayıp giderken avuçlarımızdan dört mevsim masalıyla,
Hâlâ içimizde var olan çocuksuluğumuzdu bizi şenlendiren.
Gençliğimizdi,
Cesaretlendiren.
Biliyorduk;

“Her sabah yeni bir gün doğarken
Bir gün de eksilir ömürden” …

Daha geniş zamanlar umuyorduk belki de…
Mümkün değildi oysa yılların akışına dur diyebilmek.
Salt,
Bir fotoğraf karesinde noktalanan zamanlar gülümsüyordu bize.
Sessizce…
En iyi şekilde yaşamaktı hayatı doğru olan.
Biten yılların muhasebesini yapabilmekti, kabullenebilmekti olumsuzlukları.
Yüzleşebilmekti kendimizle.
Şimdi,
Daha soylu bir duruşla bitmeli yılın son günü.
Yepyeni umutlar doldurmalı içimizi,
Sımsıkı sarılacağımız sevdiklerimizle birlikte.
Her yeni yıl,
Yaşanası günlerinizin başlangıcı,
Karanlık günlerinizin meşalesi olsun…

Ferda Balkaya Çetin