Güzeldir Beklemek

 

Umut etmektir çünkü…
Hiç yitirmemektir yaşama sevincini.
Sabırsızlığı sabrın içine gizleyip özlemle beklemektir.
Bir aşkın öyküsünü yeniden yazar gibi.
Tanıdık bir şiiri dostça sunar gibi.
Beklemenin en hüzünlü özleyişi gizlidir o duygu akışında.
Hayat denen maceranın anlaşılmazlığında yaşama telaşıyla sarıldığımız en insani duygularımız tenhalaştırdı ruhumuzu belki de…
Biz farkında olmadan.
Beklemek,
Yalnızlık demektir çünkü biraz da…
Beklemenin ruhumuzda yarattığı duygu karmaşası,
Hiçbir şeyin durağan olmadığının ipuçlarını verir bize.
Hayatımızın her safhasında saklı olan bekleyişlerin altını çizer.
Bir çok şeyin yeniden başlayıp,
Bir çok şeyin de bittiğinin…
Yaşamın gizli karanlıklarından çıkarır bizi zaferle.
Çünkü,
Bekledikçe büyür,
Büyüdükçe de yol alırız hepimizde var olan bu duyguyla.
Hayatın anlamı olur muydu,
Tadı kalır mıydı hiç beklediğimiz bir şeyler olmasaydı?
Sımsıkı sarılabilir miydik hayallerimize?
Tutunabilir miydik umutlarımızla yarınlara?
Beklemek,
Sabretmektir de…
Ters giden bir şeylerin düzelmesini, yağmurun yağmasını, baharın gelmesini, gidenin dönmesini, bir dost sesi duymayı...
Bekleriz,
Özleyişlerle…
En küçük bir gecikmenin ruhumuzda yaratacağı fırtınalar kaygılar yerleştirir yüreğimize…
Sabrımızı ölçer.
Sınırlarımızı zorlar adeta.
Ve biz hep bekleriz…
İyi ki,
Gerçekleşmesini beklediğimiz hayallerimiz var!
İyi ki,
Arayışlarının ve kendisinin peşinde insan!
İyi ki,
Çiçeğe, toprağa, insana dokunmak, gökyüzüne bakmak, şarkılar söylemek, gülümsemek için sevinçlerimiz var!
İyi ki,
Hâlâ kaybetmediğimiz umutlarımız var!
Ve iyi ki,
Beklemek için gerekçelerimiz var!
Yoksa nasıl insan olunur?
Hayata tutunulur?

Ferda Balkaya Çetin