Türkçemi Geri İstiyorum
Milletlerin, birbirleriyle dil ve kültür alışverişlerinde bulunmaları uygarlığın getirdiği bir sonuçtur.
Tarihin her döneminde böyledir.
Bir araç olan dil milli kültürle iç içedir.
Can damarıdır.
Toplumu ayakta tutan değerlerdir.
Dil,
O toplumun bakışıdır.
Sesidir.
Geçmişten geleceğe köprüdür.
Bir milletin sahip olduğu zenginliktir.
Dile güzellik katan da o milletin insanlarıdır.
Kendi dilimize göstereceğimiz saygı bu yüzden önemlidir. Ve diğer anadillere göstereceğimiz saygı.
Dildeki yıpranmaların kültürel bir yıpranmayı da beraberinde getirmesi son derece endişe verici ve üzücü.
O yüzden "dil davası" hassasiyetle ele alınması gereken bir konudur.
Temiz Türkçe ile ilgili tartışmalar, kampanyalar, seminerler sürerken bireysel olarak yapılacak çalışmaları da gözden geçirmek gerekir.
Nedir bunlar?
Öncelikle anadilimizi milli bir ruh ve şuurla sevmek.
Dilimizin tüm inceliklerini öğrenmek.
Dilimizi kültür, sanat ve tarih değerleriyle tanımak ve korumak.
Toplumun bir ferdi olarak hepimize bu konuda görevler düştüğünün farkında olmak.
Ve,
Daha somut daha radikal adımlar atarak önce kendimizden başlamak.
Yabancı kelimelerin dilimize girmesini engelleyemeyiz.
Türk halkının yabancı kelimeleri "Türkçeleştirme"deki harika zevki ve başarısının üstüne yoktur aslında(Anatolos'un Anadolu olması gibi).
"Bir dilin kuvveti, kendini , yabancı şeyleri atmakta değil, onları yutup hazmetmekte gösterir." diyen Alman şair Goethe'nin sözleri bana Türkçe'mizin bir İmparatorluk Dili olduğunu hatırlattı.
İmparatorluk dilleri büyük dillerdir.
Bir yandan kendi kültürlerini diğer ülkelere yayarken diğer yandan da o ülkelerden aldıkları kelimeleri kendi dillerinin gramerine ve estetiğine göre millileştirirler.
Gerekli gördüğü kelimelerdir bunlar.
Dilimize hızla giren yabancı kelimeleri günlük yaşantımızda, konuşmalarımızda uygulamak değil.
Türkçemizin kendi karakteriyle, kendi milli sesiyle ,kendi halkının yüreğinde yeniden can bulup güzelleşmesi en büyük dileğimiz olacak.
ferda balkaya çetin
